تشریح معافیت های ماده 132 ق م م + نکات مهم آن
تشریح معافیت های ماده 132 ق م م یکی از مهم ترین مواد قانون بودجه و مالیات است که شامل 15 بند و 1 ماده می باشد. این قانون به واسطه وجود معافیت هایی که در آن قرار دارند، بسیار مهم تلقی می شود. با ما همراه باشید تا به معرفی کامل خصوصیات این ماده بپردازیم.
ماده 132 قانون مالیات های مستقیم چیست؟
تشریح معافیت های مالیاتی ماده 132 ق م م یکی از بخش های مهم این ماده قانونی است که در باب چهارم مقررات مختلفه قانون مالیات های مستقیم قرار دارد. در این خصوص ابتدا به شرح ماده آن می پردازیم که عبارت است از:
کلیه درآمدهایی که از امور تولیدی و معدنی اشخاص حقوقی غیردولتی بدست می آیند، از تاریخ آغاز بهره برداری و یا استخراج به مدت 5 سال (یا 10 سال در مناطق کمتر توسعه یافته) دارای مالیات نرخ صفر است. این فعالیت ها باید در واحد های تولیدی و معدنی که برای آنها پروانه بهره برداری صادر شده (از وزارتخانه های ذی ربط) و یا قرارداد استخراج و فروش دارند، انجام شوند.
این قانون همچنین شامل درآمدهایی که از خدمات مراکز اقامتی گردشگری، بیمارستان ها و هتل ها بدست می آیند با داشتن پروانه بهره برداری یا مجوز نیز می باشد.
نکته: به این مورد توجه کنید که مالیات نرخ صفر درنظر گرفته شده است و این به معنای معافیت مالیاتی نمی باشد. بنابراین لازم است مودیان نسبت به ارسال اظهارنامه اقدام کنند.

تشریح کامل معافیت های ماده 132 ق م م و نکات آن
در تشریح معافیت های ماده 132 ق م م می توان به بندهای این ماده قانونی اشاره کرد که عبارتند از:
در صورتی که در واحد های تولیدی یا خدماتی 50 نفر نیروی شاغل وجود داشته و هر سال به میزان 50 درصد تعداد این نیرو بیشتر شود، یکسال (به ازای هر سال) معافیت این ماده بیشتر خواهد شد.
محاسبه مالیات با نرخ صفر در شهرک های صنعتی یا مناطق ویژه 2 سال می باشد. در صورتی که این شهرک ها در مناطق کمتر توسعه یافته قرار گیرند، این مدت به 3 سال افزایش می یابد.
تنها در صورتی اشخاص حقیقی و حقوقی می توانند از این معافیت برخوردار شوند که اقدام به تسلیم اظهارنامه (در موعد مقرر) نمایند. این مورد جزوی از استانداردهای حسابداری و مالیاتی برای تمام شخص حقیقی و حقوقی می باشد.
همچنین طرح های تشویقی نیز برای سرمایه گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته و سایر مناطق درنظر گرفته شده اند که عبارتند از:
مناطق کمتر توسعه یافته: پس از اتمام دوره معافیت، تا زمانی که مجموع درآمدهای مشمول مالیات واحد به میزان 2 برابر سرمایه ثبت شده نرسد، همچنان نرخ صفر برای مالیات درنظر گرفته می شود. سپس نرخ مالیات های درنظر گرفته شده، مطابق با ماده 105 می باشد.
سایر مناطق: در این مناطق، تنها 50 درصد از مالیات های سال های بعد از معافیت با نرخ ماده 105 محاسبه می شود. این قانون تنها تا زمانی که مجموع سرمایه ثبت و پرداخت شده با مجموع درآمد مشمول مالیات برابر شود، پایدار خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید