مسئولیت کارفرما در قانون کار چیست؟ + 4 مورد مهم

مسئولیت کارفرما در قانون کار چیست؟ به لطف قوانینی که از سال 1369 تصویب شده اند، روابط میان کارفرما با کارگر شامل شرایط و ضوابط خاصی است که برای طرفین تعریف شده اند. این قوانین باعث شده است تا کارگران بتوانند در چهارچوب آن از حقوق خود دفاع کنند. به همین جهت مهم است تا طرفین برای اعاده حقوق خود نیم نگاهی به آن داشته باشند. در ادامه این مقاله با ما باشید تا به معرفی 4 مورد مهم از مسئولیت کارفرما در مقابل کارگران نیز بپردازیم.

مسئولیت کارفرما در قانون کار چیست؟

مسئولیت کارفرما در قانون کار شامل موارد متعددی است که غالبا براساس آن می توان نسبت به حل اختلاف میان کارگر و کارفرما، جریمه و اعاده حقوق اقدام کرد. قبل از اینکه بخواهیم به این مسئولیت ها بپردازیم، باید با چند تعریف آشنا شوید:

• کارفرما: کسی است که به عنوان صاحب یک شغل شناخته می شود و به همین جهت ذیل قانون کار قرار می گیرد. مطابق با ماده 3 قانون کار، این فرد می تواند یک شخصیت حقیقی یا حقوقی بوده و در ازای انجام یک کار، دستمزدی را به کارمندان خود می دهد.
• کارگر: بنابر قانون کار، این فرد کسی است که در مقابل دریافت یک حق الزحمه که می تواند مقداری پول یا سود برای او باشد، درخواست کارفرما را اجرا می کند.
• قانون کار: یکی از قوانین مهم اجتماعی در ایران است که از سال 1369 در مجمع تشخیص مصلحت نظام تشکیل شد. این قانون شامل کلیه الزامات، تبصره ها و تعاریف برای کارفرمایان، کارگران، موسسات تولیدی، صنعتی و نیز کشاورزی و خدماتی می باشد. در درجه اول، این قانون برای حمایت از کارگران ایجاد شده است.

برای حمایت از طرف ضعیف تر، دولت وظایفی را تحت عنوان مسئولیت کارفرما در قانون کار درنظر گرفته است که منجر می شود تا شرایط و ضوابطی بر روابط آنها درنظر گرفته شود. در مجموع 203 ماده به همراه چندین تبصره در مفاد آن برای مسئولیت کارفرما در برابر کارگر و بالعکلس درج شده اند که شامل تعیین روابط، جریمه ها، مسئولیت ها و انتظارات طرفین می باشد.

4 وظیفه مهم کارفرما در مقابل قانون کار

با نگاهی اجمالی به قانون کار، حال می خواهیم به معرفی 4 تا از مهم ترین مسئولیت کارگر و کارفرما از نظر حقوقی بپردازیم که به شرح زیر می باشند:

1. بیمه کردن: اولین مورد از مهم ترین مسئولیت کارفرما در قانون کار، بیمه است. بنابر یکسری مواد مانند ماده 148 و 183، کارفرمایان موظف هستند کارگران خود را بیمه کنند. جریمه درنظر گرفته شده برای عدم انجام چنین کاری، معادل 2 – 10 برابر حق بیمه درنظر گرفته شده است.
2. کارآموزان: در قانون کار برای کارآموزان شرایطی درنظر گرفته شده است که یکی از مهم ترین آنها، حقوق شان می باشد. مزد کارگر در مدت زمانی که به عنوان یک کارآموز در شرکت شما فعالیت می کند، می بایست از درآمد ثابت یا مبنا کمتر نباشد. همچنین شما باید مزایای غیرنقدی را در دوره کارآموزی پرداخت کنید. در صورتیکه کارفرما بدون دلیل کارآموز را از عمل خود بازدارد، می بایست به او خسارت پرداخت کند. این کار پس از تصمیم در مرجع حل اختلاف انجام می گردد.
3. مرخصی اجباری: کارفرما نمی تواند بدون پرداخت حقوق کارگران و مزایای آنها، اقدام به تعطیلی کارگاه و مرخصی اجباری آنها نماید. با این حال، بنابر ماده 69 قانون کار، مرخصی تنها در صورتی امکان پذیر است که مورد رضایت طرفین باشد.
4. اخراج کارگر: با توجه به بازه زمانی درج شده در قرارداد بین کارگر و کارفرما، حق اخراج یکطرفه بدون دلیل وجود ندارد. حتی در صورتی که کارگر کم کاری کند، کارفرما می بایست می تواند بعد از تذکرات کتبی، پرداخت تمام حقوق کارگر و با نظر مثبت شورای اسلامی کار، قرارداد را فسخ نماید.

اگر به موضوعات قانونی علاقه دارید حتما یادداشت انواع شرکتها در قانون تجارت کدامند؟ را بخوانید.